|
ข่าว: เข้าใจเจ้าตัวยุ่ง
โดย
 อชิร
ห้องสมุดโรงพยาบาลยุวประสาทไวทโยปถัมภ์
เมื่อ07:38 30/กรกฎาคม/2563 (4 ปี 11 เดือนที่แล้ว) |
เข้าใจเจ้าตัวยุ่ง
ขวบที่ 5 ผมจะช่างซักช่างถามจนแม่รู้สึกหงุดหงิดและรำคาญ ผมชอบถามว่า “นี่คืออะไร” “แล้วทำไม” ถามไปเรื่อยๆ ไม่รู้เบื่อเพราะไม่รู้จะตอบอะไร แต่จริงๆ แล้วเด็กไม่ต้องการคำตอบที่ลึกซึ้ง เขาเพียงแต่ให้แม่ตอบสั้นๆ ถ้าปิ้งกับคำตอบในใจของเขาๆก็จะหยุดถามไปเอง บางครั้งผมก็มีคำพูดตลกๆ ให้แม่หัวเราะราวกับว่าผมเนรมิตได้ทุกอย่าง ยังกับโลกนี้เป็นของผม ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะโยงเข้ากับตัวเอง เช่น ผมจะบอกว่า “ทำไมพระอาทิตย์เดินตามผม” “จักรยานวิ่งเพราะผมสั่งให้ผม” เป็นต้น แล้วผมยังทำอะไรขำๆ อีกตั้งหลายอย่าง ผมเอารองเท้าของพ่อมาใส่ เอาที่โกนหนวดของพ่อมาโกนหนวด แต่ที่พิเรนท์เล็กน้อยคือเอากระโปรงแม่มาใส่แล้วเอาแป้งมาทาหน้าเอาลิปสติกมาทาปาก แม่ก็กลัวว่าผมจะเป็นตุ๊ด แม่จึงเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้คุณป้าฟัง คุณป้าหัวเราะล้าปลอบใจคุณแม่ว่า เด็กๆวัยนี้ก็ชอบเล่นเลียนแบบผู้ใหญ่กันทั้งนั้นแล้วก็จะหายไปเอง ผมชอบชวนเพื่อนมาเล่นที่บ่านเล่นโปลิสจับขโมย เล่นสมมติเป็นคุณครูสอนหนังสือเพื่อนๆ เวลาพ่อล้างรถหรือซ่อมรถผมจะเข้าไปช่วย อยากทำแบบพ่อบ้างพ่อก็ใจดีให้ผมช่วยหยิบโน่นหยิบนี่ให้
ปีนี้ผมอายุ 5 ขวบแล้วครับ ผมเรียนชั้นอนุบาลสอง ครูสอนผมหลายอย่าง สอนให้รู้จักเปรียบเทียบหนัก-เบา สั้น-ยาว ร้อน-เย็น มาก-น้อย และอื่นๆ สอนวัตถุตามประเภท เช่น ผลไม้ชนิดต่างๆ ก็จะวาดวงกลม สามเหลี่ยมและสี่เหลี่ยมมาเติมให้เป็นบ้าน และครูสอนให้ร้องเพลงอีกหลายเพลง แม่ภูมิใจว่าผมทำอะไรด้วยตนเองได้หลายอย่าง ผมแต่งตัวเองเข้าห้องน้ำเองและผูกเชือกรองเท้าได้แล้ว ผมเล่าเรื่องได้เก่งขึ้น ผมไม่เอะอะโวยวายเหมือนเก่า และผมก็ช่วยเหลือแม่ได้บ้าง ที่ผมเล่ามาทั้งหมดนี้เป็นการเติบโตตามปกติของผมครับ
|
|
ข่าว
Copyright 2025. All Rights Reserved.